在你看来,你遇到过的最令人惊讶、最怪异、最奇怪或最“WTF”的语言特性是什么?

请每个回答只回答一个特征。


当前回答

PL/SQL允许将变量和函数名声明为关键字。下面是可编译的PL/SQL:

create or replace 
  function function 
  return number  as
  return number;
begin 
  function.return := 4;
  return   return;
end function;
/

这创建了一个名为function的函数。后:

SQL> select function from dual;

  FUNCTION
----------
         4

其他回答

在Perl中(没有“使用严格”或“使用警告”):

if(true==undef)
{
    print "True\n";
}
else{
    print "False\n";
}
if(undef)
{
    print "True\n";
}
else{
    print "False\n";
}
if(true)
{
    print "True\n";
}
else{
    print "False\n";
}

打印:

True
False
True

闲聊:

在类Test中有一个类方法,返回一个常量字符串:

method1
    ^ 'niko'

无论发生什么,这个方法都会不断返回字符串'niko'。但事实并非如此。

s := Test method1 

(设置为“niko”。)

s at: 4 put: $i.

(设置为“niki”。)

s := Test method1

(再次设置为“niki”。)

因此,第二行代码永久地将method1更改为返回'niki'而不是'niko',即使方法的源代码没有更新。

在ruby/python/c中,你可以像这样连接字符串:

a = "foo" "bar"
print a # => "foobar"

在Python中,函数参数的“编译时”(或声明时)计算可能令人困惑:

def append(v, l = []):
    l.append(v)
    return l


print append(1)
print append(2)

>>> [1]
>>> [1,2]

其意图可能是:

def append(v, l = None):
    if l is None:
        l = []
    l.append(v)
    return l

print append(1)
print append(2)

>>> [1]
>>> [2]

这种行为对于缓存之类的事情很有用,但它可能是危险的。

附加特性:具有可变内容的元组:

a = (1,2,[3])
a[2][:] = [4] # OK
a[2] = [2] # crashes

C / C + +:

快速平方根逆算法利用了IEEE浮点表示法(代码复制自维基百科):

float InvSqrt(float x)
{
    union {
        float f;
        int i;
    } tmp;
    tmp.f = x;
    tmp.i = 0x5f3759df - (tmp.i >> 1);
    float y = tmp.f;
    return y * (1.5f - 0.5f * x * y * y);
}